Op 22 september is het de dag van mij en mijn collega’s: de dag van de jobcoach. En, alsof dat niet genoeg is, mag ik er ook nog dit blog over schrijven. Dat doe ik graag, want Middin voor Werk doet en kan veel meer dan men vaak denkt. We helpen namelijk niet alleen mensen met een beperking, maar iedereen die niet zomaar in een standaardbaan past. Het maakt niet uit of diegene via Middin, een werkgever of via de gemeente bij ons komt.
Als jobcoach help je mensen aan een passende baan en om hun draai te vinden op die nieuwe werkplek. We zijn er ook voor de werkgever en medewerkers, zodat ze hun nieuwe collega beter begrijpen en weten hoe ze met hem of haar omgaan. Dat hele pakket, dat noemen we supported employment.
Gemotiveerde medewerkers
Een voorbeeld. Ik werk ook voor de gemeente Lansingerland. Een tijdje terug belde een restauranteigenaar, die wist dat er een nieuwe locatie voor statushouders in zijn dorp geopend werd. Hij vroeg: “weet jij daar niet iemand die in onze spoelkeuken kan werken?” Ik ben bij hem langsgegaan en mijn eerste vraag was: “wat moet je kunnen voor dit werk?” Nou, motivatie was belangrijk, maar Nederlands was niet nodig. Om een lang verhaal kort te maken: er werken nu twee voormalige vluchtelingen in de spoelkeuken. Communiceren doen ze met handen en voeten. En dat werkt.
Toch gaat het niet altijd vanzelf. Zo had één van de mannen zich laatst verslapen. Grote schrik, maar hij had een oplossing: hij nam gewoon z’n buurman mee om even te helpen. Dat was ongetwijfeld goed bedoeld, maar in Nederland werkt dat natuurlijk niet zo. Op zo’n moment is het mijn taak als jobcoach om met de medewerker te gaan praten en hem uit te leggen hoe onze werkcultuur in elkaar zit.
Dat is belangrijk. Zo’n werkgever steekt z’n nek uit door bijzondere werknemers een kans te gunnen. Dan moet hij weten dat hij op ons kan rekenen als er iets aan de hand is. We nemen een stukje zorg bij hem weg. Die begeleiding is ons werk, dus wij kunnen de tijd nemen om iets uit te leggen, al moet het 10 keer. Deze restauranthouder is zo enthousiast, dat hij een collega-ondernemer tipte. Daar kunnen we binnenkort ook twee mensen plaatsen.
Stap voor stap naar betaald werk
Een ander voorbeeld is Astrid, een jonge vrouw met verslavings- en schuldenproblematiek. Zij wilde er echt uitkomen, maar dat kon niet zonder hulp. Daarom werkten schuldhulpverlening, ambulante begeleiding, de gemeenteconsulent en ik samen om Astrid te helpen haar leven weer op te bouwen.
Ik keek met Astrid hoe we de stappen naar betaald werk klein konden maken. Ze begon op een beschermde werkplek. De volgende stap was een kringloopwinkel, waar ze haar basisvaardigheden verder kon ontwikkelen. Uiteindelijk is Astrid, met vallen en opstaan, in twee jaar tijd doorgegroeid naar betaald werk. Dat betekent zoveel meer dan dagbesteding. Ze is echt nodig en krijgt waardering. Ik vind dat fantastisch. Met onze ondersteuning heeft een jonge vrouw, die de drive had om haar leven te veranderen, een kans gekregen.
Ik zou nog veel meer kunnen vertellen. Jobcoach is, als je het goed doet, een baan waarin je veel mensenkennis nodig hebt. Mijn agogische achtergrond is echt onmisbaar om m’n werk goed te doen. En een goede samenwerking met de gemeenten en werkgevers. Dat is net zo belangrijk.
Wil je meer weten over het werk van onze jobcoaches? Ga naar Middinvoorwerk.nl of kijk op de website van de Dag van de Jobcoach.