Medewerkers van de nachtzorg op het terrein vertelden uitgebreid over hun werkwijze en de visie van Middin. John, al 35 jaar werkzaam in de nachtzorg bij Middin begint zijn verhaal zo: “Wat heb je nodig in de nacht? Een zaklamp en opgestroopte mouwen.” Na zijn duidelijke uitleg kregen geïnteresseerden, verwanten en medewerkers, een rondleiding door de nachtpost, mochten ze ‘een ronde’ meelopen over het terrein en kregen ze een introductie in weerbaarheids- en emotietraining. Ook kon men kennismaken met het zorghorloge, waarmee het slaapritme van een cliënt kan worden gevolgd én de slimme luier, die een seintje geeft als de luier vol is zodat een bewoner niet onnodig hoeft te worden verschoond in de nacht. Mooie innovaties waar het nachtteam op Binnenklingen mee experimenteert.

Goed slapen

De nacht is om te slapen. Dat is de visie van Middin. “In de nacht proberen we zorg te verlenen die zo min mogelijk storend is voor de bewoners. Tegelijkertijd bieden we ook nabijheid aan bewoners die minder goed kunnen slapen,” zegt John. De medewerkers lopen altijd drie vaste rondes over het terrein, met totaal 17 woningen. We lopen mee met Jill. Zij laat zien, hoe ze haar ronde loopt en wat ze dan doet. Ze wijst naar een woning: “Daar wonen mensen die graag even een praatje willen maken, dus daar nemen we altijd de tijd voor.” Even verderop: “Hier verschonen we altijd een aantal bewoners, of we verleggen ze.” Bij andere woningen checken ze altijd elke bewoner, bijvoorbeeld bij mensen met een ernstig meervoudige beperking. Zo houden ze de bewoners ’s nachts continue in het oog. Bij elke bewoner weten ze ook hoe ze hem of haar het beste kunnen benaderen. Soms zijn het ‘trucjes’ zoals het zingen van een bepaald liedje, een andere keer gaat het om het herkennen van signalen en daarop goed in te spelen. Technieken die medewerkers leren in de weerbaarheids- en emotietraining.

Ondersteunende middelen

Daarnaast kunnen ze vanuit de nachtpost met speciale apparatuur de bewoners observeren. John: “We gebruiken ondersteuningsmiddelen zoals uitluisterapparatuur en camera’s. We hebben ontdekt dat we zo sneller weten of er iets mis is zodat we ook preventief en sneller kunnen ingrijpen.” Zijn collega Trudy vult aan: “Vroeger draaide ik ‘wakkere’ nachtdiensten. Dan was ik de hele nacht op een woning, maar als ik dan in de ene kamer bezig was, dan hoorde ik niet wat er in de andere kamer gebeurde.” Dat kan met de uitluisterapparatuur en de camera’s wel.

Inzoomen

In de nachtpost zit Philip op de open nacht achter twee heel grote schermen, waarop hij 36 camera’s in vakjes kan monitoren. Lang niet iedere bewoner heeft een camera op de kamer; die wordt alleen ingezet als dat nodig is én als de familie dat toestaat. Op de camera kan Philip heel goed zien of een bewoner onrustig is, of er iets mis kan zijn. Als hij het gezicht van een cliënt wil zien om hem te observeren, kan hij met één druk op de knop even inzoomen. Zo nodig gaat hij of één van zijn twee collega’s (naast een collega die wakker te bellen is bij grote drukte) er naar toe. Desnoods met de step, om sneller ter plekke te kunnen zijn.

Naast de camerabeelden zijn er veel geluiden die binnenkomen bij de nachtpost. Niet alleen de geluiden van Binnenklingen komen binnen, maar het nachtteam luistert ook uit voor andere locaties van Middin. Naast de 153 cliënten op Binnenklingen, zijn dat 35 cliënten van de Newtonstraat, (soms) Sterrenkrooshof en de Boergoensestraat in Rotterdam. Daar zijn trouwens ook medewerkers die gewaarschuwd kunnen worden als een cliënt hulp nodig heeft.

Ademhaling

Philip en zijn collega’s weten vaak welk geluid bij welke bewoner hoort. Dat hoeft maar een heel zacht geluidje te zijn. “Ik kan aan de ademhaling al horen, of uw dochter een insult dreigt te krijgen,” zegt hij tegen een moeder met een dochter met stille epilepsie. “Dan ademt ze zo”. En hij maakt een paar stotende geluidjes. Zelfs het geluid van een tikkende klok komt hard binnen.

Onrust

De ene nacht is de andere niet. Soms is het ontzettend druk, soms valt het mee. Tijdens de afgelopen feestdagen merken de medewerkers dat de bewoners onrustiger zijn dan normaal. Eén van de ouders gaf aan dat ze zich dan zelf ook een beetje zorgen maakt over haar kind. “Ik moet dan altijd even slikken en tegen me zelf zeggen dat ik het van me af moet zetten.” Claudia Groot, zorgmanager van het nachtteam, adviseert haar gewoon te bellen. “Niet mee blijven rondopen. Gewoon bellen. Dat wordt zelfs zeer gewaardeerd.” Het nummer van de nachtzorg wordt vervolgens op een flapover voor iedereen nog eens vermeld.

Veilig en gezond

Omdat het best zwaar is om in de nacht te werken, werkt elke medewerker maximaal 24 uur per week. De ene werkt drie nachten achterelkaar, de ander langer. Sommige van de 13 vaste teamleden hebben er nog een andere baan naast: van beleidsmedewerker tot acteur/regisseur, van dagbegeleider op Binnenklingen tot zelfstandig ambulant begeleider voor kinderen met autisme. Allemaal hebben ze één ding gemeen: hun bevlogenheid om de nacht op Binnenklingen zo veilig en gezond mogelijk te laten verlopen. Nachtzorgmedewerker Ali: “Ik vind het vooral zo mooi dat ik in de nacht met allerlei verschillende doelgroepen kan werken én daarnaast is de diversiteit van het werk enorm. Daarom heb ik voor de nacht gekozen.” De nachtzorgmedewerkers hebben naast de verzorging ook de taak om de apotheek van Binnenklingen bij te houden. Alle extra medicatie die voorgeschreven is, wordt ’s nachts verdeeld per bewoner. Ook de voorraad voor de AVG-artsen wordt minutieus bijgehouden zodat er niet misgegrepen wordt als het acuut nodig is.

Elk jaar

Voor Middin was het de eerste keer dat er een open nacht is georganiseerd. Ouders waardeerden deze openheid van zaken. Het beeld dat onlangs in de media is geschetst over de nachtzorg, werd op deze open nacht op Binnenklingen genuanceerd. Ouders reageerden dat het ’geruststellend’ was om nu te horen en te zien hoe Middin de nachtzorg heeft georganiseerd. Reden voor Binnenklingen om nu elk jaar een open nacht te organiseren.